Biraz kelime oyunları oynayıp, sohbet ettikten sonra Türk olduğum için sıra geldi Türkiye hakkında konuşmaya...
İçlerinden birisi bana, bir rap müziğini çok sık dinlediğini, ancak sözlerin Türkçe olduğunu düşündüğünü, bu yüzden anlamadığını söyledi. Rap sanatçısının çok hızlı konuştuğunu belirtip, sözlerini çevirip çeviremeyeceğimi sordu.
Ben ise heyecanlı bir şekilde, sürekli "Türkçe rap mi dinliyorsunuz" diye soruyordum!
Telefonunu çıkarıp müziği açtığında, bu kez şok olmuştum!
Çünkü çalan parça Ceza'nın Türkiye'deki en meşhur parçalarından biriydi.
Sözler gerçekten çok hızlı okunmuştu. Buna rağmen çevirdim.
Ama beni asıl heyecanlandıran, Amerika'lı lise çağındaki gençlerin, kendilerine ait bir kültür olan rap müziğini, bir Türk sanatçıdan dinliyor olmalarıydı. Üstelik bunun Türkçe bir parça olduğunun farkındaydılar.
Türkiye'de giyimiyle, konuşmasıyla Amerikan özentisi çok kişi görmüştüm ama, Türkçe sanat eserinin, bizdeki özenti gençlerin yaş grubu tarafından Amerika'da bu kadar ilgi gördüğünü ilk defa görüyordum.
Kendi kendine olmuştu bu, ne Amerikan medyası gençler arasında Türk özentisi başlatmıştı, ne de bir Türk bu müziği onlara dinletmişti...
Bir Türk sanatçının eserini dinlemelerinden dolayı duyduğum gururla, onlara başka Türkçe müzikler dinlettim. Müziklerden bazılarını çevirmemi istediler.
Çevirdikten sonra, şarkıların sözlerini anlamak için Türkçe öğrenebileceklerini söyledim. Türkçe'nin dil kurallarını basitçe anlattım.
Bütün bunlardan sonra evime giderken düşündüm de, aslında Türk gençlerinin kimseye özenmeye ihtiyaçları yok.
Çünkü şunu açık ve net söyleyebilirim ki; Biz özenmesi gereken değil, insanlığımızla, yaptıklarımızla özenilmesi gereken bir milletiz!...
